Als een van de weinige, was ik al vroeg behoorlijk enthousiast over het nut van een Smart Watch. Een van de functionaliteiten die mij toch wel tot early adopter maakten waren de “fitness tracking” (realtime inzicht in de GPS data die Endomondo op je arm waarnam, red.) en de “play / pause” functionaliteit voor Spotify en Winamp (It really whips the llama’s ass!). Later kwamen daar “wrist notifications” en de mogelijkheid om je agenda raad te plagen vanaf je pols bij.

My First Sony

Mijn allereerste Smart Watch was een Sony Smartwatch 1 (MN2). Doordat ik na de “Ping” hype een fervent liefhebber geworden ben van BlackBerry, was ik beperkt in mijn keuze en was het vanaf BlackBerry OS 10 via het sideloaden van Android Apps uiteindelijk met de nodige moeite mogelijk om op mijn BlackBerry Dev Alpha A de data vanuit Endomondo te raadplegen en in te zien dat ik gebeld werd (hierbij was geen naam, noch een nummer zichtbaar doordat de BlackBerry Android Runtime het niet toestond om deze data raad te plegen).

Uiteindelijk bleek dit, mede door de vele disconnects, voor mij alles behalve ideaal en dus belandde deze al snel in de kast.

Hub2Watch

Lange tijd was het stil, tot ik per toeval op het artikel over Hub2Watch stuitte tijdens mijn dagelijkse bezoek aan CrackBerry.com. Ik had de Kickstarter hype rondom deze ‘Pebble’ al eerder waargenomen en het feit dat de Pebble Audio App werd getest met nummers van Spinvis was ook niet onopgemerkt aan mij voorbij gegaan. Maar de wetenschap dat ik van mijn kleuren Sony Smart Watch terug zou moeten naar een 168 pixels tellend zwart wit e-paper scherm was voor mij op dat moment echter totaal geen optie.

Het feit, dat ik een deel van de door mij nog altijd geroemde BlackBerry Flow en BlackBerry Hub experience kon extenden naar mijn pols liet mij echter niet meer los. Ik moest en zou een Pebble in mijn bezit krijgen.

Gelukkig was dit precies op het moment dat het gros van de mensen tot de ontdekking kwam ‘niet echt veel te kunnen’ met een Smart Watch en dientengevolge kon ik mijn Pebble Classic voor 50% van de prijs op de kop tikken.

Het uiterlijk van zowel het apparaat als het scherm stonden mij nog altijd tegen, maar de viertal logo’s van de laatst binnengekomen notificaties waren alles wat ik nodig had, native ondersteuning voor Pebble op BlackBerry 10 was er niet, dus ik was blij wanneer ik een keer een SMS op mijn Pebble ontving waarin stond dat mijn nieuwe factuur voor me klaar stond aangezien de WhatsApp berichten door de beperkte toegang van de Talk2Watch App niet konden worden uitgelezen. Uiteindelijk heb ik het in overleg met Rodger Leblanc, de developer van Hub2Watch wel voor elkaar gekregen dat mijn Pebble permanent de aankomende 2 agenda items ten aller tijden zichtbaar waren op mijn in CloudPebble zelf aangepaste Pebble Watchfaces, een functionaliteit die het voor mij nog altijd rechtvaardigt om mijn Smart Watch te dragen in plaats van mijn TW Steel.

De voorzichtige stapjes in Pebble C met het modificeren van Pebble Watchfaces hebben uiteindelijk ook geleid tot mijn “Passbook voor Pebble” app. Hiermee kon ik de barcode van Albert Heijn als afbeelding op mijn Pebble oproepen en zodoende een scanner bij de zelfscan terminal activeren. Technisch gezien alles behalve hoogstaand, maar functioneel erg bruikbaar.

Home Automation

Inmiddels zijn we een station verder, en wordt “Home Automatisation” steeds meer gemeen goed. Hoewel het inmiddels eigenlijk niet meer nodig is om allerlei acties ‘handmatige’ aan te sturen, kan het voor de ware control freak geen overbodige luxe zijn om de aansturing van domotica en andere zaken in en om het huis zelf in beheer te houden.

Een huishouden bestaat al gauw uit meer dan 1 persoon. Lichten in- en uitschakelen op basis van GPS is dus niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid.

Zelf heb ik al een aantal jaren een redundant uitgevoerde oplossing in gebruik. Enerzijds bestuur ik mijn ELRO / KlikAanKlikUit via de meegeleverde ‘klikker’ en anderzijds schakelt het licht na zonsondergang automatisch mee aan tijdens het inschakelen van mijn TV ‘activiteiten’ die worden aangestuurd via mijn Logitech Harmony 1100 (en JBMedia LightManager Pro). In principe is dit voor mij meer dan toereikend. Maar soms wil je ‘even snelle’ schakelen zonder dat je ‘dieper’ de afstandsbediening in wil duiken, iets waarbij men de nodige weerstand ondervind.

Een ander bijkomend nadeel is dat ik zowel de Logitech Harmony 1100 als de JBMedia LightManager Pro voor elke nieuwe lamp, of aanpassing op de ingestelde ‘scenes’ (wanneer de lampen bijvoorbeeld later aan kunnen in de zomer ten opzichte van de winter, red.) moet ontkoppelen en via de PC software aan moet passen.

Apps zijn daarin een veel breder gemeen goed, en eenvoudig vanaf de bank aan te passen en uit te breiden, dus toen ik voor een leuk prijsje de KlikAanKlikUit Octopus Internet Control Station (ICS2000, red.) op de kop kon tikken vond ik het tijd om me dan toch maar te ‘vendor locken’ op het merk KlikAanKlikUit.

De Octopus

Hoewel Trust (het 90’s bedrijf dat vroeger niet bij iedereen hoog in het vaandel stond maar vrijwel in ieder huishouden aanwezig was, red.), het apparaat profileert als een “duizendpoot”, blijft de brede ondersteuning die wordt beloofd voor nu nog uit. Ik heb inmiddels door de jaren heen mijn ELRO schakelaars allemaal vervangen door KlikAanKlikUit schakelaars (APA3-1500R, red.) dus dit is voor mij geen tekortkoming.

De “API”

Hier kunnen we kort over zijn. Er is geen publiekelijk toegankelijke API. Op Tweakers.net had ik al gelezen dat de URL’s middels een Proxy alsnog te achterhalen zijn en met deze zoektocht heb ik mij afgelopen zaterdag dan ook kostelijk vermaakt. Met als resultaat de “API” URL’s die de KlikAanKlikUit App zelf gebruikt wanneer de gebruiker zelf niet verbonden is met het thuisnetwerk.

https://trustsmartcloud2.com/ics2000_api/command.php?action=add&command=0000&device_unique_id=0000&email=john%40doe.com&mac=0000&password_hash=0000

Een van de nadelen van de URL’s die je middels deze methode achterhaalt is dat het wachtwoord dat je voor je KlikAanKlikUit account gebruikt ‘plain’ wordt meegezonden als GET parameter in de URL.

Ik was voornemens om dit stappenplan hier uitgebreid uit de doeken te doen inclusief het opzetten van de Proxy op Windows (Fiddler, red.) en OSX (Charles, red.), totdat ik afgelopen maandag via KlikAanKlikUit op Twitter vernam dat ze hun vernieuwde oAuth API inmiddels beschikbaar hadden gesteld aan Triggi.

Wat is Triggi?

Nou hoor ik je denken, wat is Triggi? Kortweg gezegd is Triggi de Nederlandse tegenhanger van IFTTT. Je kunt ‘recepten’ opstellen waarin je een ‘als / dan’ staat definieert. Denk hierbij aan recepten waarbij je Philips Hue lampen knipperen op het moment dat jouw favoriete voetbalteam scoort of het uitschakelen van je lichten als je verder dan 1KM bij je huis vandaag bent.

Triggi Connect

Het “volledig automatiseren” is iets dat ik op dit moment niet ambieer, hoewel ik wel nadenk over interessante oplossingen. Echter kun je middels Triggi Connect ook zogeheten ‘connectoren’ aanmaken.

Deze connectoren kun je als Widget aansturen vanaf je Android Homescreen (dit kan, “beperkt” met Triggi Now, maar voor native Android Widget’s heb je momenteel nog een additionele app nodig) of roep je traditioneel van achter de browser op je computer aan.

Zelf doe ik de aansturing van de connectoren vanaf mijn Pebble met de Pebble App: HTTP Push. Via deze app kun je de connectoren (een veredelde naam voor “simpele” URL’s, red.) aanroepen waarna de ‘Trigg’ wordt uitgevoerd.

De Triggi Connect URL’s zijn geen zoekmachine vriendelijke URL’s, waardoor je deze niet zomaar uit je hoofd intypt. Ik heb zelf dus een WordPress site opgezet in mijn WordPress Network om de Triggs met eenvoudig te onthouden URL’s te kunnen triggeren. Hieroverheen heb ik met PHP een additionele “beveiligingslaag” toegevoegd zodat mijn lichten alleen worden ingeschakeld wanneer er een specifieke JSON Salt wordt meegestuurd.

Ook hier is het technische aspect absoluut van ondergeschikt belang. Maar het gebruiksgemak dat je middels deze Triggs kunt bewerkstelligen is voor mij absoluut de moeite waard.

De toekomst

Hoewel Triggi een zogeheten Cloud dienst is en je je eigen data derhalve niet volledig in beheer hebt overheerst voor mij het gemak waarmee ik Triggi kan inregelen. Met Triggi is het zelfs mogelijk om mijn Smart Home in de toekomst wellicht toch uit te breiden met het in mijn ogen “overpricedte” Philips Hue. Het begint dan ook te kriebelen om mijn ‘Smart Home’ verder uit te breiden. Een van de gedachten waar ik mee speel is het integreren van Google Home in mijn setup. Echter voel ik mij nog altijd niet comfortabel om “tegen mijn huis te praten”.